Davy Pröpper (32) zet opnieuw een punt achter zijn voetbalcarrière

Misschien als soort van mental coach in de staf. Hij kent de klappen van de zweep en heeft helaas de ervaring om in de put te zitten mentaal, waardoor hij misschien tips heeft voor andere spelers die mentaal iemand nodig hebben om mee te praten.

Naast dat ik het eens ben met je oordeel over Propper (geweldige voetballer, die zelfs in de spaarzame momenten bij Vitesse weer zijn kwaliteit liet zien) vind ik de vergelijking met Van Ginkel niet helemaal terecht over de gehele carriere gezien. Op zich heeft Davy door zijn carriere heen wel wat kleinere blessures gehad (veelal hamstring- en kuitproblem, wat vaak duidt op overbelasting en te weinig rust), maar was het probleem vooral op het mentale (ook al vroeg in zijn carriere). Simpelweg het eerlijk zijn in het begin van je carriere over het nodig hebben van een mental coach, en later dat je eigenlijk je simpelweg niet meer geniet van het leven van een voetballer, je moet maar eerlijk genoeg zijn om het toe te geven. Dan kom je vervolgens terug uit je pensioen om het plezier weer terug te vinden, raak je meteen hevig geblesseerd. Het is en blijft een uitdaging (en soms vraag je ook af of je het niet beter kan afraden om terug te komen van een voetbalpensioen) om je lichaam weer op het niveau te krijgen om die intensiteit aan te kunnen. Je ziet bijna altijd dat er iets mis gaat, gezien de intensiteit zo verschilt van waar je aan gewend bent. Al met al ben ik heel blij dat Davy destijds nog wat wedstrijden heeft kunnen spelen, waar hij ook echt in straalde, maar helaas lijkt het wel wat exemplarisch voor iconen uit de eigen jeugdopleiding (theo, Marco & Davy) dat het altijd wat als een nachtkaars uit lijkt te gaan.

Anderzijds vond ik Van Ginkel ook een heel goed talent, maar bij zijn terugkomst naar Vitesse had hij eigenlijk een stuk minder impact. Je zag van begin af aan al dat de slijt erop zat, hij kon de intensiteit niet meer opbrengen en leek met regelmaat ook simpelweg bang in de duels. De impact van bijna drie jaar lang eruit liggen, het gaat je niet in de koude kleren zitten. Ik vond het daarvoor ook echt hartverscheurend toen hij eindelijk weer fit was na zijn blessureleed en naar AC Milan ging op huurbasis, maar daar op de training ongenadig hard aangepakt was door Sulley Muntari (die hier overigens ook wel zijn excuses voor aanbod). Je zag hierna gewoon in de interviews van Marco dat hij er echt doorheen zat. Zo vaak achter elkaar contact-blessures, soms lijken andere voetballers het gewoon niet met je te hebben. Ik denk dat we jarenlang extra diepte hadden kunnen hebben op het middenveld in Oranje als deze jongens gewoon fit (mentaal en fysiek) waren gebleven, dat ze dan beiden komen vanuit de jeugd van Vitesse en buiten het voetbal ook close zijn is natuurlijk ook mooi meegenomen.

Al met al wel blij voor Marco dat hij het in ieder geval voetballend heeft kunnen afsluiten, waarbij ik mij afvraag waar hij terecht gaat komen.